Боть.1--

Долгорын Цэнджав. Цахарын хар шуурга -- Дашийн Оюунчимэг. Тэнгэрийн цаг болоогүй --
Пүрэвхүүгийн Батхуяг. Миний сэтгэл-госк --
Гунаажавын Аюурзана. Дурлал зохион бцтээгч --
Мулцангийн Уянсүх. Мянга хоёр дахь шөнө тохиосон ид шидгүй үлгэр, Галуут тойром -- Төрийн Баянсан. Ёроолын гэрэл, Сар гуаглах зүсэм үдэш, Гэнэрэл --
Бидэрийн Баярсайхан. Аргагүй амраг --
Лувсандоржийн Өлзийтөгс. Аквариум --
Магваны Эрдэнэбат. Доголон нулимс, Байхгүйн зовлон --

Баастын Золбаяр. Усанд явахад -- Даваадоржийн Энхболдбаатар. Эвэр, Хатдын хөндий, Арванхоёрдугаар сарын бүсгүй -- Дугарсурэнгийн Гүн-Үйлс. Судага, Гөлөг
Хандхүүгийн Нямхишиг. Зэрэглээ
Баянмөнхийн Цоожчулуунцэцэг. Шинэ цай, Бурхны хулгайч
Батжаргалын Одгэрэл. Ганц цагаан гэр, Оддын доогуур тогорууд цорхиролдсоор холдлоо, Зуун уулын хэцэд үдшээр улаан үнэг цагариглажээ, Хэдхэн хормын өмнө зургадугаар сар гарчхаж, Өвөөгийнд зусаж байсан цеэс санаж байгаа зарим үгс --
Арлааны Эрдэнэ-Очир. Зам, Миний зурсан хорвоо, Голын тохой дээр, Маргаашийн хорвоо --
Баатарын Галсансүх. Бурханд хэлэх зөвлөгөө, Бодит ертөнцөд амъдарч байгаадаа эргэлзмээр, Тостой загас усанд хөвж явахдаа, Алж болохгүй, хүчирхийлж болохгүй, мэхэлж болохгүй, Хоол идэж суухад өлссөн хүн харах шиг -- Цэндийн Доржсэмбэ. Есдүгээр сарын охин, Оёдолчны дуулъ, Цас, бороо, Удахгүй, Удиртгал, Будда шиг зүрхэнд минь ирсэн
Рэнцэндоржийн Энхтуяа-Эможин. Хонгор хүү минь, Би, Битгий уйл, миний Монгол, Хэрээ --
Батчулууны Эрдэнэсолонго. Эх орон, Би хөгжим, Аав нь, Золбин тэнэмэл, гудамжны дуучин байж залхлаа --
Лхагвасүрэнгийн Моломжамц. Мессенжерт, Зангирмал үгс, Төгс гоо, Намрын тэнгэр, Оньс илиг замууд --
Лхамсүрэнжавын Ганзул. Гоо сайхан гэдэг, Үзэсгэлэнт оршихуйн өмнө, Буурлын зам, Гоо марлын дуулал --
Лхагвасүрэнгийн Батцэнгэл. Тэнгэрт өргөх шүлэг, Ертөнцийн тухай бодол, Ганцаардал, Гэрэлт хайрын дурсамж, Бүсгүй! таны цаг яваад эхэлчихсэн, “Цэцгийн гуниг” бүлэг шүлгээс -- Гончигийн Сүхзориг. Цаг хугацаа, Цаг хугацаа, Янжуураа асаагаад нясалсан чцдэнзний мод шиг, Жаргаж буй нарны тэртээгээс, Зүүд урлаач --
Боть.2 --

Төрийн Баянсан. Харанхуй хутга -- Цэрэнтулгын Түмэнбаяр. Өндгөн чулууны домог --
Түмэнбаярын Бум-Эрдэнэ. Олон болоорой, Боб --
Баасангийн Наминчимэд. Дархан хуний бурхан ухаан, Өр дарсан нь -- Бямбаагийн Сарантуяа. Дусал, Далайн түрлэг, Орой намрын бороо --
Балсангийн Лхагвасүрэн. Хайрлахад, Ээж --
Цэвэгжавын Ганбалд. Голын тэртээх суурин, Хонх --
Санжаагийн Батжаргал. Тэнгэрийн тамга, Үнэр --
Лхагвасүрэнгийн Батцэнгэл. Өндгөн толгойт --
Цогдоржийн Бавуудорж. Нэгэн цагийн хорвоо, Томъёо, Нэг их том цагаан заан Их хайрын дуулъ, Дорно --

Гунаажавын Аюурзана. Дөчин насны бодлууд, Бясалгал -- Жамсрангийн Баяржаргал. Тэр зүгийн зун, Монгол, Гүн нүүдлийн үндэстэн, Ижий минь, Сэтгэлийн шинэтгэл --
Мулцангийн Уянсүх. Яруу найрагчдад өргөх нэн хоосон магтуу, Миний үйлдэхийн хэв, Түнэр харанхуй --
Мягтарын Амархүү. Манай гудамж ба дурлалын блюз, Монгол нүүдлийн бодлого, Хүн чулуу --
Пэрэнлэйн Нямлхагва. Янжинлхамын магтаал, Язгуурын гурван бурханд аврал одуулах хөтөлбөр, Аранжин багш, Гэгээн хүсэл, Амарлингуй сэтгэлийг үүсгэ -- Норовын Гантулга. Голын цаана, Ижий минь, Бор цонжийн говийн хүн чулуу, Гэгээрэл, мөн чанар, эх орон, Шувуудаа үгүйлсэн сансрын тойрог зам --
Мөнгөнхүүгийн Отгонбаяр. Ижийдээ нас гуйж бичсэн шүлэг, Үхэж ч бас сураагүй, Намрын мөнгөн шүлэг, Баянмөнхийн Болорцэрэн. Зунаараа намрын эх орон, Юу л бодож, Сайхан зүүд, Амьдрах шалтгаан, Амьдралыг би --
Хандхүүгийн Нямхишиг. Дүнзэн байшин голын эрэгт, Саравчны зүүн дээд булангаас, Манай хот айл, уулын мухарт, Бөгтөр хөх өвс, Аварга том хүн шиг хотын --

2000 он гарснаас хойших уран зохиолын санд нэвтэрсэн шинэлэг чиг хандлагын зохиолуудын чиг баримжаа болохуйц бүтээлүүдийн түүврээр энэхүү 2 боть бүтээл бүрджээ.

Монгол (Кирил)